Το νέο ακαδημαϊκό έτος αρχίζει και οι προκλήσεις που μας περιμένουν είναι πολλές. Πέρα από το ζόρι της εξεταστικής που συμπέφτει με μια κρίσιμη και έντονη πολιτικά περίοδο, από τη νέα χρονιά πρέπει να κάνουμε ακόμα περισσότερα πράγματα απ' ότι στις προηγούμενες.
Είναι ένα ζήτημα που θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει και "πονεμένη ιστορία" η σύσταση της ομάδας ποδοσφαίρου του Συλλόγου μας, που θα συμμετέχει στο πανεπιστημιακό πρωτάθλημα.
Έχουν γίνει ως τώρα αρκετές προσπάθειες, οι οποίες στηριζόταν κυρίως στο φιλότιμο και το μεράκι κάποιων συμφοιτητών μας, για να στηθεί μια ομάδα που να βγάζει το σύλλογό μας ασπροπρόσωπο στη διοργάνωση. Όταν λέμε ασπροπρόσωπο κατ' αρχήν, δεν εννοούμε και πάρα πολλά πράγματα, να κατεβάζει 11άδα και να μην χάνει με διψήφιο αριθμό γκολ διαφορά.
Η ενασχόληση με τον αθλητισμό είναι μια ανάγκη κάθε νέου και πόσο μάλλον με τον βασιλιά τον σπορ: το ποδόσφαιρο. Ας κάνουμε κάτι πιο μαζικό φέτος, να βάλουμε τα λιθαράκια αυτή η ομάδα να υφίσταται μόνιμα και να μην κρίνεται μονάχα στο τρέξιμο δυο τριών ανθρώπων που θα κυνηγούν τους συμφοιτητές τους μέχρι και για να κατέβουν στον αγώνα.
Εγώ, προσωπικά, κάνω και μια παραπάνω έκληση στα μέλη της ηρωικής "Σανδαράχης", συναδέλφους απ' το έτος μου, που μπορούμε να μοιραστούμε το πάθος για τη συμμετοχή στο παιχνίδι.
Ας κάνουμε κάτι καλύτερο, ας βάλουμε όλοι ένα χεράκι, το να τρέχεις στο γήπεδο, ακόμα και με κρύο και με βροχή είναι πολύ καλύτερο από το να πίνεις τον φραπέ ξανά και ξανά στη Μελενίκου. Τουλάχιστον απ' αυτό θα έχεις να θυμάσαι κάτι...
Φόρουμ 
